کوثر

سرگشتگی در قاموس ماست؛‌ چون عاشقانی هستیم از دیار سلمان(ره)

کوثر

سرگشتگی در قاموس ماست؛‌ چون عاشقانی هستیم از دیار سلمان(ره)

بسم الله مجریها و مرسیها
یا بنی! ارکب معنا...

طبقه بندی موضوعی

نویسندگان

۱۱ مطلب در دی ۱۳۹۴ ثبت شده است

بسم الله الرحمن الرحیم

این را که می نویسم، قطعی نمی دانم، اما گمان میکنم اینطور باشد:

اگر در امر حق انسان از حدی از سرعت بگذرد، سلامت باقی مسیرش تضمین میشود.

اگر از حدی از سرعت و اطمینان، بگذرد، دیگر روی دور می افتد.

نمی گویم شیطان دیگر نیست، وسوسه نیست، ابتلاء و اصابتها دیگر نیستند...حتما هستند.

اما آن انسان دیگر میداند باید چه کند.

نقشه یکبار دستش آمده و حالا با حالی غیر مغضوب و لا الضالین، بلکه با حالی متنعمانه در صراط مستقیم می پیماید.

از غیب خبر ندارد، اما از قوانین و سنن چرا...پس هر آنچه از غیب به ظهور برسد، او را به چالشی لاینحل نمی اندازد.

حدس میزنم این جایگاه برای خودش مقامی است...

شاید همان قدم صدق برای مومنین باشد، شاید یقین است، شاید همان حالی است که نور مومنین در جلوی رویشان می دود! به هر مرحله ای میرسند، قبلا روشن شده است؛


وَ بَشِّرِ الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبهِِّم...(2، یونس)

یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ یَسْعى‏ نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ بِأَیْمانِهِمْ بُشْراکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیم (12، حدید)



شریعتمداری
۲۹ دی ۹۴ ، ۲۳:۱۵ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم

 

لَا أُقْسِمُ بهَِذَا الْبَلَدِ ؛ وَ أَنتَ حِلُّ  بهَِذَا الْبَلَدِ ؛ وَ وَالِدٍ وَ مَا وَلَدَ (بلد/1 تا 3)

.

إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنینَ (صافات/81)

.

التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ (توبه/112)

.

قال الله تعالی :

قُلْ

     إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى‏ إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً (کهف/110)

.

قال :

إِنِّی عَبْدُ اللَّه...(مریم/30)

.

... اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً لَهُ دینی‏ (زمر/14)

.

... أَ فَغَیْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّی أَعْبُدُ أَیُّهَا الْجاهِلُونَ (زمر/64)

.

إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقیمٌ (زخرف/64)

.

... إِنِّی نُهیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جاءَنِی الْبَیِّناتُ مِنْ رَبِّی وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعالَمینَ (غافر/66)

.

... یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنْ کُنْتُمْ فی‏ شَکٍّ مِنْ دینی‏ فَلا أَعْبُدُ الَّذینَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لکِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذی یَتَوَفَّاکُمْ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ (یونس/104)

.

أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطیعُونِ (نوح/3)

.

قالوا :

... قَدْ جَدَلْتَنَا فَأَکْثرَْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ (هود/32)

.

... مَا جِئْتَنَا بِبَیِّنَةٍ وَ مَا نحَْنُ بِتَارِکىِ ءَالِهَتِنَا عَن قَوْلِکَ وَ مَا نحَْنُ لَکَ بِمُؤْمِنِینَ ؛ إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْترََئکَ بَعْضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوء...(هود/53 و 54)

.

... قَدْ کُنتَ فِینَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَاذَا  أَ تَنْهَئنَا أَن نَّعْبُدَ مَا یَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا وَ إِنَّنَا لَفِى شَکٍ‏ّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ (هود/62)

.

... أَ صَلَوتُکَ تَأْمُرُکَ أَن نَّترُْکَ مَا یَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فىِ أَمْوَالِنَا مَا نَشَؤُاْ  إِنَّکَ لَأَنتَ الْحَلِیمُ الرَّشِیدُ (هود/87)

.

... مَا نَفْقَهُ کَثِیرًا مِّمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنرََئکَ فِینَا ضَعِیفًا  وَ لَوْ لَا رَهْطُکَ لَرَجَمْنَاکَ  وَ مَا أَنتَ عَلَیْنَا بِعَزِیزٍ (هود/91)

.

قال الله تعالی:

مَا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْءَانَ لِتَشْقَى (طه/2)

.

اصْبرِْ عَلىَ‏ مَا یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنَا دَاوُدَ ذَا الْأَیْدِ  إِنَّهُ أَوَّابٌ (ص/17)

.

وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلینَ (صافات/171)

.

هو

... یجَُادِلُنَا فىِ قَوْمِ لُوطٍ ؛ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُّنِیبٌ (هود/74 و 75)

.

قلنا

 ... أَعْرِضْ عَنْ هَذَا  إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّکَ  وَ إِنهَُّمْ ءَاتِیهِمْ عَذَابٌ غَیرُْ مَرْدُودٍ (هود/76)

.

لَعَمْرُکَ إِنهَُّمْ لَفِى سَکْرَتهِِمْ یَعْمَهُونَ (حجر/72)

.

وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَ لَکِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُم...(هود/101)

.

فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَ مَن تَابَ مَعَکَ وَ لَا تَطْغَوْاْ  إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ؛ وَ لَا تَرْکَنُواْ إِلىَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَ مَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ؛ وَ أَقِمِ الصَّلَوةَ طَرَفىَ‏ِ النهََّارِ وَ زُلَفًا مِّنَ الَّیْلِ  إِنَّ الحَْسَنَاتِ یُذْهِبنْ‏َ السَّیَِّاتِ  ذَلِکَ ذِکْرَى‏ لِلذَّاکِرِینَ ؛ وَ اصْبرِْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ (هود/112 تا 115)

.

لعلّک باخعٌ نفسک ... (شعراء/3)

 

...


صدق الله العلی العظیم ...

خانزاده
۲۹ دی ۹۴ ، ۱۶:۳۸ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم

امام صادق (ع) مى‏ فرمود:

هر که به سختى قرآن را یاد گیرد، دو اجر دارد، و هر که به‏ آسانى یاد گیرد، با اوّلین باشد.

 

أصول الکافی، کتاب فضل قرآن، باب کسی که به رنج قرآن یاد میگیرد / ترجمه کمره‏ اى، ج‏6، ص: 409

شریعتمداری
۲۹ دی ۹۴ ، ۰۷:۱۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم


وَ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِیمَ بِالْبُشْرَى‏ قَالُواْ سَلَامًا  قَالَ سَلَامٌ  فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِیذٍ(69)
فَلَمَّا رَءَا أَیْدِیهَُمْ لَا تَصِلُ إِلَیْهِ نَکِرَهُمْ وَ أَوْجَسَ مِنهُْمْ خِیفَةً  قَالُواْ لَا تخََفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلىَ‏ قَوْمِ لُوطٍ(70)
وَ امْرَأَتُهُ قَائمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْنَهَا بِإِسْحَاقَ وَ مِن وَرَاءِ إِسْحَاقَ یَعْقُوبَ(71)
قَالَتْ یَاوَیْلَتىَ ءَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هَاذَا بَعْلىِ شَیْخًا  إِنَّ هَاذَا لَشىَ‏ْءٌ عَجِیبٌ(72)
قَالُواْ أَ تَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ  رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْکمُ‏ْ أَهْلَ الْبَیْتِ  إِنَّهُ حَمِیدٌ مجَِّیدٌ(73)
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ الرَّوْعُ وَ جَاءَتْهُ الْبُشْرَى‏ یجَُادِلُنَا فىِ قَوْمِ لُوطٍ(74)
إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُّنِیبٌ(75)
یَإِبْرَاهِیمُ أَعْرِضْ عَنْ هَاذَا  إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّکَ  وَ إِنهَُّمْ ءَاتِیهِمْ عَذَابٌ غَیرُْ مَرْدُودٍ(76)
وَ لَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سىِ‏ءَ بهِِمْ وَ ضَاقَ بهِِمْ ذَرْعًا وَ قَالَ هَاذَا یَوْمٌ عَصِیبٌ(77)
وَ جَاءَهُ قَوْمُهُ یهُْرَعُونَ إِلَیْهِ وَ مِن قَبْلُ کاَنُواْ یَعْمَلُونَ السَّیَِّاتِ  قَالَ یَاقَوْمِ هَؤُلَاءِ بَنَاتىِ هُنَّ أَطْهَرُ لَکُمْ  فَاتَّقُواْ اللَّهَ وَ لَا تخُْزُونِ فىِ ضَیْفِى  أَ لَیْسَ مِنکمُ‏ْ رَجُلٌ رَّشِیدٌ(78)
قَالُواْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فىِ بَنَاتِکَ مِنْ حَقٍ‏ّ وَ إِنَّکَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِیدُ(79)
قَالَ لَوْ أَنَّ لىِ بِکُمْ قُوَّةً أَوْ ءَاوِى إِلىَ‏ رُکْنٍ شَدِیدٍ(80)
قَالُواْ یَالُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ لَن یَصِلُواْ إِلَیْکَ  فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِّنَ الَّیْلِ وَ لَا یَلْتَفِتْ مِنکُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَکَ  إِنَّهُ مُصِیبهَُا مَا أَصَابهَُمْ  إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ  أَ لَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ(81)
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَلِیَهَا سَافِلَهَا وَ أَمْطَرْنَا عَلَیْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّیلٍ مَّنضُودٍ(82)
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ  وَ مَا هِىَ مِنَ الظَّلِمِینَ بِبَعِیدٍ(83)


سوره مبارکه هود؛ که شبیه روضه ای بشارت گونه است.

شریعتمداری
۲۷ دی ۹۴ ، ۱۸:۵۱ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم


تدبر به فرد یاد میدهد در هر سوره دنبال این عناصر بگردد و جای و موضوع مورد نظر درباره آنها را بتواند بیابد:


1- خداوند به عنوان متکلم حقیقی این کلام حق نازل شده.

2- رسول به عنوان دریافت کننده کلام حق به طور کامل و جامع و رساننده آن به ناس.

3- برخورد انسانها با کلام حق که آنها را به دو دسته و بعضا سه دسته تقسیم می کند.

4- وقایع و اتفاقاتی که در اثر برخورد انسانها با کلام حق در درونشان یا برون شان رخ می دهد.

5- عاقبتی که برای هر دسته از ناس متاثر از عملشان به وجود می آید.


میشود دسته بندی های دیگری هم به بالا اضافه کرد...مثلا اینکه در هر سوره موضوع خاص کلام چیست؟ روش رساندن رسول/رسولان چگونه بوده است؟ و...


خواستم بگویم، هر متنی نوشتیم، حتی اگر یک خود-نویسی بود، تنها زمانی می تواند از جنس حق باشد که در آن همه یا برخی از عناصر فوق قابل رویت باشد...و الا عمر و قلم مان را در کلامی ناحق فناء کرده ایم.

خواستم بگویم متدبر با تدبر و تعمق در کلام حق، هیچ گاه به ناامیدی نمیرسد. بلکه کلام حق، ویژگی اش در گره گشایی و فتح است. اگر متن مان سیاه نمایی داشت به طوری که در پایان مخاطب را به ابهام به جای تفکر، انداخت، از کلام حق دور شده است. حتی اگر توصیفمان از وقایع اجتماعی ظاهرا راست باشد، اما کذب است!


خواستم بگویم فرموده اند: کلامت را راست کن، تا عملت راست شود...چرخه از اینجا شروع میشود.

و اگر به این نتیجه رسیدی که کلام راست قامت، کم در چنته داری، خب کم گو!


ان شاءالله...

شریعتمداری
۲۴ دی ۹۴ ، ۲۱:۲۵ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم

کنُتَ للِدیِّنِ یعَسُوبا أوَلًَّ حِینَ تفَرَقََّ الناَّسُ و أخَِیرا حِینَ فشَِلوُا کنُتَ للِمؤُمنِیِنَ أباَ رحَِیما إذِ صَاروُا علَیَکَ عیِاَلً فحََملَتَ أثَقاَلَ ماَ عنَه ضَعفُوُا و حَفظِتَ ماَ أضََاعوُا و رعَیَتَ ماَ أهَملَوُا وَ شَمَّرتَ إذَِا اجتمََعُوا وَ شَهدِتَ إذِ جَمَعُوا وَ عَلوَتَ إذِ هَلعُِوا وَ صَبرَتَ إذِ جَزِعُوا...

کنُتَ عَلىَ الکَافرِِینَ عَذَابا صَباّ وَ للِمُؤمنِیِنَ غَیثا وَ خِصبا لمَ تفُللَ حُجَّتکَُ وَ لمَ یزَِغ قلَبکَُ وَ لمَ تضَعفُ بصَِیرَتکَُ وَ لمَ تجَبنُ نفَسُکَ و لمَ تهَنِ کنُتَ کاَلجَبلَِ لَ تحَُرِّکهُ العوََاصِفُ و لَ تزُیِلهُ القوََاصِ ف و کنُتَ کمَاَ قاَلَ رسَُولُ الله صلی الله علیه و آله ضَعیِفا فیِ بدََنکَِ قوَِیاّ فیِ أمَرِ الله متُوََاضِعا فیِ نفَسِکَ عَظِیما عِندَ الله عَزَّ وَ جَلَّ کبَیِرا فیِ الأرَضِ جَلیِلً عنِدَ المؤُمنِیِنَ لمَ یکَُن لِحََدٍ فیِکَ مهَمزَ و لَ لقِاَئلٍِ فیِکَ مغَمزَ و لَ لِحََدٍ فیِکَ مطَمَعٌ وَ لَ لِحََدٍ عِندَکَ هَوَادَة الضَّعیِفُ الذَّلیِ ل عِندَکَ قوَِیٌّ عَزِیزٌ حَتىَّ تأَخُذَ بحَِقهِِّ وَ القوَِیّ العزَیِز عنِدکََ ضَعیِفٌ ذلَیِلٌ حَتىَّ تأَخُذ منِه الحَقَّ و القرَیِبُ و البعَیِد عنِدکََ فیِ ذلَکَِ سوَاَء شأَنکَُ الحَقُّ وَ الصِّدقُ وَ الرِّفقُ وَ قوَلکَُ حُکمٌ وَ حَتمٌ وَ أمَرُکَ حِلمٌ وَ حَزم وَ رَأیکَُ علِمٌ وَ عَزم اعتدََلَ بکَِ الدِّینُ و سَهلَُ بکَِ العسَِیرُ و أطُفئِتَ بکَِ النیِّرَانُ و قوَِیَ بکَِ الإیِماَنُ و ثبَتََ بکَِ الإسِلَم و المؤُمنِوُنَ سَبقَتَ سَبقا بعَیِدا وَ أتَعبَتَ منَ بعَدَکَ تعَبَا شَدِیدا فجََللَتَ عَنِ النکََّا ل وَ عَظُمَت رَزیِتَّکَُ فیِ السَّمَاء وَ هدََّت مصُِیبتَکَُ الأنَاَمَ فَ إنِاَّ لِله وَ إنِاَّ إلِیَهِ راجِعُون...


هم در آغاز که مردم پراکندگى گرفتند تو سرور و رئیس آئین بودى- آنگاه که رسول خدا صلى الله علیه و آله از دنیا رفت- و هم در آخر- وقتى که عثمان کشته شد- و همه سستى گرفتند، تو پدرى مهربان براى مردم بودى زمانى که تحت سرپرستى تو درآمدند، و بار گرانى را که دیگران از به دوش کشیدن آن وامانده بودند تو به عهده گرفتى و انجام دادى، و آنچه را که آنان تباه ساختند تو محافظت نمودى، و آنچه را که مهمل گذاردند تو رعایت فرمودى، دامن همت به کمر زدى آن زمان که در خانه ات گرد آمدند، و حاضر گشتى آنگاه که جمع گشتند، و اندیشه ات را از دست ندادى و منطقى بودى آن هنگام که بى تابى می کردند، و پایدار بودى آنگاه که دیگران خود را باخته بودند...

تو بودى براى کافران عذاب ریزان و متواتر، و براى مؤمنان باران و ابر رحمت و حاصلخیز، حجتت خلل، و دلت انحراف و بینشت کندى و وجودت ترس و سستى نپذیرفت، تو به سان کوه بودى که بادهاى سخت آن را نجنبانند، و طوفانهاى بنیان کن آن را از جاى به در نبردند، تو آنچنان که رسول خدا صلى الله علیه و آله مى فرمود «از نظر جسم نحیف ولى از نظر روح و روان در مقام امتثال امر خدا قوى » بودى در مقام خویش کاملاً فروتن ولى در نزد خداوند عزیز بزرگوارى داشتى، در روى زمین بزرگى و در نزد مؤمنان جلیل و عظیم می بودى، درباره تو خرده گیر و عیبجویى نبود و گوینده اى را براى تو نقصى سراغ نبود، و کسى از تو طمع حق پوشى نداشت، و براى کسى نرمى بیجاى نداشتى، هر ناتوان در نزد تو توانا بود تا حق وى را بستانى، و هر سرکش و زورگوئى نزد تو زبون و خوار بود تا حق مردم را از او بستانى، و دور و نزدکی مردم در نزد تو در احقاق حق یکسان بود، و خویش و بیگانه فرقى نداشتند، شأن و شخصیت تو درستى و راستى و نرمى بود، و گفتار تو همه حکمت و ثابت بود، و فرمانت همه خویشتن دارى و دور اندیشى، و رأى تو همه دانش و منطق و تصمیم بود، و این آئین به سبب تو معتدل گشت، و امر مشکل به سبب تو آسان شد، و به وجود تو آتشها خاموش گشت، و مردم نیرو گرفتند، پس (در این مصیبت جدایی ات) إنِاَّ لِله و إنِاَّ إلِیَه راجِعوُن، ...


زیارت امیرالمومنین علیه السلام، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 593 .



شریعتمداری
۲۰ دی ۹۴ ، ۱۷:۲۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر

فَفِرُّوا إِلَى 

الله

می دوم از بین دیوارها، آدم ها

فَفِرُّوا إِلَى 

الله

می دوم از بین شیشه ها، نگاه ها

فَفِرُّوا إِلَى 

الله

می دوم با تنی که رد زخم ها و خون ها را دارد

فَفِرُّوا إِلَى 

الله

حضرت حسین می شود دستم را بگیری تا سر در دامانت پنهان کنم و بی دیدن دنیا، از آن بگذرم

حوّی
۱۴ دی ۹۴ ، ۱۷:۵۷ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲ نظر
بسم الله الرحمن الرحیم

شاید دعاهای قولی و عملی انسان باید به یک "حد نصابی" برسد تا توانی تازه جوانه بزند و بروز یابد...

شاید این نتوانستن ها، برای ارتقای طلب ِ رسیدن به آن حد نصاب است...

یا فالق الحب و النوی...

واقعا دانه، اگر تو را نخواند، کیست که او را از اعماق خاک و دفن شدن توانش نجات دهد؟!



شریعتمداری
۱۳ دی ۹۴ ، ۱۷:۱۸ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم


غم ِ در عصر غیبت بودن را تنها علماء فهمیده و بر دلشان است...و اصلا همین غم است که سعی را فعال کرده و فرد را به مقام علم میرساند.

وگرنه ما و بقیه داریم زندگی مان را میکنیم و باید خوشحال هم باشیم که فعلا در دوران پساجهاد به سر میبریم!


هرگاه عالمی را دیدید که مضطر نشدن ها، نکردن ها، نبودن ها شده است، میشود فهمید نعمت امام حیّ و البته حاضر یعنی چه...


کاش پای بیعت غدیرخم با امیرالمومنین همگی مان مانده بودیم...


حقیقتا مگر ندیده اید که اگر آب گوارایتان در زمین فرو رود، چه کسی شما را ماء معین توان دارد بدهد؟!



شریعتمداری
۱۰ دی ۹۴ ، ۱۴:۰۷ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم


النساء : 95   لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدینَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‏ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدینَ عَلَى الْقاعِدینَ أَجْراً عَظیماً

مؤمنانى که بى‏هیچ رنج و آسیبى از جنگ سر مى‏تابند با کسانى که به مال و جان خویش در راه خدا جهاد مى‏کنند برابر نیستند. خدا کسانى را که به مال و جان خویش جهاد مى‏کنند بر آنان که از جنگ سر مى‏تابند به درجتى برترى داده است. و خدا همه را وعده‏هاى نیکو داده است. و جهادکنندگان را بر آنها که از جهاد سر مى‏تابند به مزدى بزرگ برترى نهاده است.


التوبة : 46   وَ لَوْ أَرادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَ لکِنْ کَرِهَ اللَّهُ انْبِعاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَ قیلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقاعِدینَ

اگر مى‏خواستند که به جنگ بیرون شوند براى خویش ساز و برگى آماده کرده بودند، ولى خدا بسیج آنان را ناخوش داشت و از جنگشان باز داشت و به ایشان گفته شد که همراه کسانى که باید در خانه بنشینند در خانه بنشینید.


التوبة : 86   وَ إِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ جاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَکَ أُولُوا الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَ قالُوا ذَرْنا نَکُنْ مَعَ الْقاعِدینَ

چون سوره‏اى نازل شد که به خدا ایمان بیاورید و با پیامبرش به جنگ بروید، توانگرانشان از تو رخصت خواستند و گفتند: ما را بگذار، تا با آنهایى که باید در خانه نشینند در خانه بنشینیم.


ان شاءالله به زودی روزی بیاید که همگی تدبر مدنی را تلمذ کنیم...و از این رخوتی که حتی مکی-وار هم نیست، درآییم...


بر اساس آیه اول، فرد میتواند در جرگه مومنین باشد اما در صف مجاهدین خیر! و آیه تاکید دارد که این دو جماعت یکسان پنداشته نشوند.

و یک گزاره درگوشی و بدون حدواسط -که هرکس میتواند خودش در حدوسط های آن تفکر کند- اینکه: اگر فردی ادعای مجاهدت زمانی کند، یا حداقل در معرض شنیدن چنین افقهایی بوده و ظاهرا تصدیقشان کرده است، اما به هر بهانه ای، پشت به صف کرده و به خیل قاعدین بپیوندد وضع خودش را بسیار بغرنج خواهد کرد.

جوری که دچار ندامتی خواهد شد که ممکن است منجر به توبه و بازگشت هم نشود...و بدتر در قفلی مادام العمر بماند.

پناه بر خدا...


شریعتمداری
۰۸ دی ۹۴ ، ۱۸:۰۳ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر

بسم الله


آدمها قبل از رسیدن به کلام حق، کلام خدا، کلام غیر بشر

یک فرجه ای در زندگیشان دارند که تا میتوانند محصولات بشری را بخوانند، بشنوند، ببینند و احیانا احساس لذت کنند...

اما همین که به قرآن برسند، تمام لذتهای آن چنینی خواهد پرید...

اصلا نشانه منطبق شدن قول/نطق/کلام فرد با قرآن، همین است که دیگر به چیزهایی بشر ساخته، میل نداشته باشد.


قرآن، خودش بزرگترین معیار تفکری را به انسان میدهد تا هر طعامی را دیگر نتواند بپذیرد...و تمام ورودیهای انسان را به وحدتی حق گرا سوق میدهد.


نسبت دنیا به آخرت هم همین شکلی است......


پ.ن. کتاب تدبر در کلام + کتاب پرورش تفکر قرآنی، احمدرضا اخوت، انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت


شریعتمداری
۰۶ دی ۹۴ ، ۱۵:۵۶ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱ نظر