سلام بر تو ای واحد کننده سعی بندگان

سلام بر تو ای وجه رب اعلی

آن هنگام که غایبی از نظر (واللیل اذا یغشها)

و آن هنگام که حجاب دیدگانم میروند و عیان می­شوی برایم (و النهار اذا تجلی)

 

شب و روز می­آیند و می­روند

و من با سعی­هایی پراکنده تو را جستجو می­کنم،

ای واحد کننده همّ و سعی من در روزهای متفرق.

 

تصدیق تو، تصدیق همه خوبی هاست.

تصدیق تو یکپارچه شدن همّ من در بذل مال و جان است برای تو،

تصدیق تو، تیسیر کننده ورود به حیاتی است وصف­ناشدنی.

تصدیق تو، همان ابتغای وجه رب اعلی است.

و ابتغای وجه رب اعلی، همان ابتغای توست در سعی­هایم.

 

تمام ارکان وجودم به صف شد، در ابتغای تو،

آن هنگام که وجودم بذل شد برای تو،

آن هنگام که چشمانم همّ واحد یافت برای دیدن تو،

ای غایبِ همیشه حاضر در منظر چشمانم در شب و روزهای متفرق،

ای وعده حسنای خدا... ای وجه رب اعلی.

از اینجا که من ایستاده‌ام تا آنجا که تو هستی

بسم الله الرحمن الرحیم

پارسال صبح تاسوعا خواب دیدم در تاریکی شب روی پشت بامی هستم، بهم گفتند بپر تا به حرم برسی... گفتم اگر بپرم، می افتم و می میرم... گفتند بپر... رفتم بالای لبه پشت بام و پریدم، روز شد و حرم و...

معنای تمثیلی خواب برایم واضح بود.

همین سفر هفته پیش مشهد، رستوران طبقه آخر بود، بعد ناهار رفتیم توی بالکن، نگو پشت بام است با آسمان ابریِ زیبایش... از آنجا، شمس الشموس علیه السلام در چشممان می‌تابید... رفتم بالای سکوی کناره پشت بام بهتر ببینم، همه چیز یادم آمد... چقدر شبیه بود...

 

نماز رسول و عروج تا أو أدنی..

سلام به او که با قد قامتش، عالم قیام کرد و با سلامش، هستی به او سلام داد.

همان که قد قامتش، اول معراج بندگی بود و تشهدش، امضای معنای تام بندگی.

تکبیر تو، پشت پا بر غیر خدا بود و آغاز عروجت تا قاب قوسین أو أدنی.

ای روح نماز و نماز، روشنای چشم تو

ای اولین مذکور و نماز، اول صلای تو

ای وجود ذکر و ذکر، ظهور وجود تو

ای اولین صادر و نماز، اول صدور تو

ای حقیقت نماز و ارکانش، اجزای وجود تو

قنوتت، قنوت عشق بود و سجودت، سجود قرب

تسبیحاتت سیر از افق اعلی بود تا سخن گفتن خدا با تو در أو أدنی...

آن هنگام که صدایت، صدای ذکر بود و سخنت، سخن عشق..

برگرفته از سوره مبارکه نجم