بالقرآن
بسم الله الرحمن الرحیم
چقدر آدم عوض می شود...
چقدر انسان انعطاف تغییر در وجودش نهفته است.
چقدر قرآن، انسان را عوض می کند.
چقدر سرعت تغییر با قرآن، بیش از سرعتی است که در رشدی معمولی میتوان دید.
چقدر با قرآن می توان عالم را سریع دید...
چقدر با قرآن، عمر با عظمت و البته ناچیز است...
چقدر بی قرآن، زندگی مثل مردگی است!
چقدر همه چیز بدون او، نیست...
چقدر جای او در زندگی ها خالی است...
چقدر بی او، انسان جامد و حیران می ماند،
سال ها می گذرد و به سختی کمی عوض می شود! انگار عمری در زندان تن مانده باشد.
چقدر قدر قرآن مهجور است...
چقدر باورمان نمی شود او، شفاست!
چقدر شفایش بطئی است، جوری که فرد بیماری را به زحمت به یاد خواهد آورد!
چقدر هرکه دنبال چیز دیگری ست، تشنه می ماند!
چقدر سراب، بد است...
چقدر خدا به ما لطف کرده است...
چقدر رسول (صلی الله علیه و آله) غصه عالم را خورده است بلکه ایمان بیاورند...
چقدر انسان کفور است! ای مرگ بر چنین کفری...
چقدر او، مصداقی از نور است.
که چون با نور همدم شوی، به سرعتی چون نور، در هدایت تو را پیش می برد و عالم را بَیِّن می نمایاند...
الحمدلله...
سلیمانی