....
چهارشنبه, ۲ تیر ۱۳۹۵، ۰۲:۱۳ ق.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
جای اولوا الالباب خالی ست!
با تمام مقام و خاص بودن شان، این افراد، آدم های عجیب و دست نایافتنی ای نبودند...
در همین سال های اخیر وجود داشته اند!
همان جماعتی که چون "ناس"، دنیا را بر آخرت و مردم و پسندشان را بر خدا و رضایتش، ترجیح می دهند،
با قول، فعل، عمل، کلامی و... بهرحال به نحوی، مسیر هدایت را در جامعه قل می کنند!
جماعتی که مسئولیتی نسبت به ناس احساس میکنند...
بعضی وقتها حس می کنم آدم حتی حرف های اولیه و بدیهی را هم دیگر نمیتواند به کسی -که آنکس ممکن است خودش باشد!- تواصی کند!
یا وقتی می گوید .........
خدا، دست هایمان را از گوش هایمان بیرون بیاورد! قبل از اینکه همان سرنوشتی را پیدا کنیم که همه قبلی ها پیدا کردند...
چه دعای مسخره ای!
تا وقتی من دستها را بیرون نیاورم، کسی مجبورم نخواهد کرد!
أُولُوا الْأَلْباب داراى پیوندى محکم میان خود و خدایش بوده و از صمیم دل به آن معتقد است و همه چیز خود را در زندگى و حتى مرگ خود را از آن او مى داند
و داراى خضوع و خشوع در برابر اوست (وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ)
خـیـلــى مـمـنــونم ******* ******** ************* *****
که با متن هایى که مى نویسى آدم را به تـفـکــر، تـعـقـل و تـامـل دعــوت و تـشـویــق مى کنـى!