کوثر

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از جالب ترین تجربه های زندگی این است که لنز دوربین فهم و توجه انسان نسبت به اتفاقات کوچک و بزرگ شود...

آدم بعضی وقتها غرق یک چیزی می شود و توی آن واقعا غرق میشود!

یعنی مسئله انقدررررررر بزرگ می تواند بشود که یک انسان را در خودش در بر بگیرد!

بعد همان مسئله می تواند انقدررررررررر کوچک شود که با اینکه همچنان پابرجاست، اما تاثیری نگذارد...

تاثیرش نهایتا مانند لکه ای بر گوشه ای باشد...

به این می گویند مهارت تفکر مشاهده ای از نوع خیالی که تا سطح عقلی میتواند پیش رود.

تاثیر انجام این مهارت، "استقامت بخشی" به فرد است.

چون هیچ چیز در زندگی در عین بزرگ بودن، بزرگ نیست.

و درباره مسائل کوچک هم میتواند به طور بالعکس عمل کند تا توان مشاهده تدبری -پشت چیزی را مشاهده کردن- را فعال کند.

به نظر می آید یک مهارت هیجان انگیز و بسیار نشاط آور است.....

خصوصا اگر در مشکلی گیر کرده باشیم.