إِنَّمَا یُؤْمِنُ بَایَاتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُواْ بهَا خَرُّواْ سُجَّدًا وَ سَبَّحُواْ بحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ هُمْ لَا یَسْتَکْبرُون
جمعه, ۱۶ مهر ۱۳۹۵، ۰۹:۵۶ ق.ظ
بسم الله النور
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها
کلاس درس شیعه اهل بیتعلیهم السلام، از جنس کلاس درس علما نیست. شیعه با امام می بیند، از امام می شنود و «می شود» آنچه دیده و شنیده است.
ثبت شیعه بر قلب است و از این رو کلاس درس شیعه میدان جهاد است.
میان علم و عمل شیعه فاصله نیست؛ چون در شیعه، «شدن» جریان دارد.
شیعه، متدبر است و متدبر، شیعه.
اگر علما در واکاوی متون به دنبال علم هستند، شیعه در جست و جوی امام و تبعیت از او علم طلب می کند.
شیعه عالِم است؛ اما هر عالِمی شیعه نیست.
و ...
پ.ن: آنچه نوشته شد و می شود باورهایی است که به ثبت می رسند تا با نقد و چالش دیگران اصلاح و تکمیل شوند. از این رو از همه خوانندگان بزرگوار تقاضای عاجزانه دارم از نقد و سوال دریغ نفرمایند.
البته صرفا رفع اشکال برای متن کافی نیست می شود پای این شهادت ها امضا نیز زد و تصدیق کرد.
تعبیر شما باید علم را مصادره کند و به هر کس که دنبال علم بود القاء شود که دنبال امام هستی و لازمه این دنبال کردن ملاحظات بعدی است که باید آن تلاش را کامل کند...
شیعه در صدد اثبات نزدیکترین هاست و در گام بعد خالص سازی را بدون اخراج کسی و بیرون انداختن او و به واسطه عمق بخشیدن انجام می دهد
شیعه ممکن است همبازی کودکان باشد..
کودکان بر دوشش سوار شوند...به آن بچه ها هم اظلاق بچه شیعه می شود.