بعضی وقت ها
سه شنبه, ۲۵ آبان ۱۳۹۵، ۰۴:۳۸ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
آدم بعضی وقتها در زندگی اش دارد قرآن میخواند
اما چون از روی قرآن نمیخواند،
نمی داند که دارد قرآن می خواند.
اتفاقا اصلا هم اوضاع خوش نمی گذرد.
بعدا وقتی قرآن خواند
می بیند عه! من این را قبلا خوانده بودم!
انگار به آشنای دوری یکهو رسیده باشد!
آدم بعضی وقتها در زندگی اش دارد قرآن میخواند
و اتفاقا از روی قرآن هم می خواند،
اما نمی داند چرا این آیه/سوره را مکرر دارد میخواند.
و نمی داند چرا فتحی نمی بیند...
بعدا که بیشتر خواند،
می فهمد.
آدم بعضی وقتها فکر می کند گم شده است...
بعدا وقتی پیدا شد و دنیایش روشن،
می فهمد هدایت شده است.
می فهمد روشنایی قسم خوردنی است.
پانوشت: شاید برگرفته از سوره ضحی.
