کوثر

بسم الله الرحمن الرحیم

ایمان باعث میشود انسان نسبت به مصائب، صبر پیدا کند.

نه اینکه نسبت به مصائب سرد شود.

ایمان انسان را هرچه رقیق‌تر و متوجه‌تر در درک و دریافت می‌کند...و به همان میزان، محکم‌تر.

پس مومن، جمع ضدین است. یعنی چه بسا مصائب برای او –نسبت به دیگران با همان مصیبت مشابه- بار روحی سنگین‌تری داشته باشد اما صبر و طمأنینه او نیز به همان میزان بالاتر است.

انسان در رشد و ارتقای روحی خود مراتب پایینتر درک و احساس را از دست نمی‌دهد، بلکه با ارتقاء به مقام عقل، ایمان و علم، قدرت بیشتر و دقیق‌تری بر تمام مراتب وجودی خود می‌یابد تا آنجا که عقل را نماینده تامّ و مُلهَم از «امام» خود در وجودش ‌نماید.

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَ *وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ *وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ *الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ *أُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (بقره، 153-157)