تقدیم به حقیقت نبأ عظیم ؛ امیرالمؤمنین علیه السلام
گاهی خوابِ دنیا پذیرش بدیهی ترین حقایق را سخت می کند،
حتی سخت تر از پذیرش اینکه کوهها روزی به حرکت در می آیند،
و سخت تر از پذیرش اینکه کوههای محکم، سرابی بیش نیست.
و حتی سخت تر از پذیرش اینکه روزی تو می مانی و ره آورد از دنیایت.
***
نبأ عظیمِ وجودت دلیل برپایی عالم بود،
دلیل مهد شدن زمین و هفت طبقه شدن آسمان،
دلیل برافراشته شدن کوههای استوار،
دلیل روز شدن روز و شب شدن شب،
دلیل خورشید شدنِ خورشیدِ پر فروغ،
دلیل خواب آرامش بخش شب
دلیل بارش ابرها و رویش نبات و باغها
و دلیل نفخ صور و باز شدن ابواب آسمان
آری! نبأ عظیمِ وجودت،
دلیل برپایی دنیا و برچیده شدن بساط آن بود
دلیل تمام مواهب دنیا و سرآمدن اجلِ این مواهب!
دلیل برپا شدن صحنه حساب
و دلیل تقسیم فوز و عذابِ وفاق!
نبأ عظیم وجودت آمد
تا پرده خوابِ غفلت را از دیدگان بردارد.
خوابِ غفلتی که ریشه در تکانش مهد دنیا داشت.
خوابِ غفلتی که ریشه در غرق شدن در روز و شب و زوج و معاش و خواب داشت.
خوابِ غفلتی که دلیل این تکانش و مهد و روز و شب را از یاد ببرد.
نبا عظیم وجودت آمد
تا از خواب بیدار شوم
تا پرده های غفلت از چشمانم برداشته شود،
تا قیامت را از همین دنیا ببینم،
و از همین مهدِ پر تکانشِ جذاب به سوی فوز نزد ربّ، راهی از سر بگیرم،
آری! نبأ عظیم وجودت آمد
تا یوم الفصل، روز وصلم شود،
در همان لحظه میقات،
و روز تکلم با ربّ ام شود
در همان لحظه صف کشیدن برای ملاقات،
آری! نبا عظیم وجودت آمد
تا گام به سوی بهترین مآب بردارم
تا یوم الفصل روز فصلم نشود
و با حسرت به دنیایم ننگرم...
آری! نبا عظیم وجودت آمد...
و افسوس بر خواب ماندگانی که
چشم بر بدیهی ترین حقایق بستند
و در حقیقتِ وجودت اختلاف کردند
تا نبینند و نپذیرند و نگذارند دیگران هم ببینند و بپذیرند
تا در این مهد پر تکانش دنیا ایامی را خوش بیارامند
آری! افسوس بر این خواب ماندگان
در روز فصل،
همان روز میقات،
و در روزی که جز آرزوی تراب شدن هیچ در دست ندارند.
برگرفته از سوره مبارکه نبأ