کوثر

بسم الله الرحمن الرحیم

کارت بانکم اخیرا منقضی شده است.
امروز موقع سفارش ناهار فهمیدم حتی انقدر پول ندارم که بتوانم چیز خاصی بخرم! از دوستی قرض کردم. بیش از نیازم بهم داد...یک اسکناس را پس دادم، نگرفت. گفت قابل ندارد.
دم خانه، بین داروخانه یا سوپری، دومی را انتخاب کردم. مامان چندتا چیز سفارش داده بود و من هی گفته بودم چشم! چند دقیقه بعدش زنگ زده بودم که راستی نه پول دارم، نه کارت! کدوم هاش اصلی اند؟!
از مابقی قرضم سفارشات خانواده را خریدم. هزار تومن تهش کم آوردم! هرچه گفتم یکیش را حذف کند، گفت قابل ندارد...گفتم پس می آورم. به امید لنگه کفشی در بیابانی چند جای دیگر کیف را گشتم، خبری نبود!

"چرا تا قبل از انقضا، یک کم پول نکشیدم بیرون؟!"

مثل هر انسانی که با یک اعتبار پر(نعمت ها، توان ها، عمر و...) دنیا می آید، تا وقتی اجلش رسد و زمان دسترسی به اعتبارش منقضی شود.
هر قدر از توان ها و زمانهای نقدش در دنیا بهره برده باشد، برده است...طوبی لهم.
مابقی مثل کارتی می شود پر از موجودی، اما بدون استفاده! بدون مهلت دسترسی!
وقتی دار ِ عمل درش بسته می شود و دار ِ عقبی رو می گشاید...

اللهم اجعل موتنا قتلا فی سبیلک و علی مله رسولک...