کربلا نرفته های رسیده با حمد...
دوشنبه, ۹ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۰۲ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر دوست داشتی این روزها کربلا بودی، اما آنجا نیستی...
رفتن میلیونها مسلمان را تحمید کن تا در فهم زیارت آنها شریک شوی!
آنکه بتواند حسنی را ببیند، از آن حسن مهبوت و مسرور شود و این رویت محسنانه را در قول خود بروز دهد، پس او خود جزئی از آن جلوه ی زیباست!
مگر می شود کسی چیزی را تحمید کند، اما فهم و درک او به قدر کسی که درون آن صحنه زیباست، نباشد؟! بلکه بالاتر باشد!
یعنی اگر کسی حماسه اربعین حسینی و شکوهش را ببیند، تحسین و ستایش کند، ولو خودش در آن زیارت حضور نداشته باشد، فهمش از آنکه درون صحنه است اما فاقد چنین بصیرتی است حتما کاملتر است. نرفته، اما رسیده! چه توفیقی بالاتر از این؟!
هیچ حمدکننده ای در دنیا چیزی را نمی ستاید، مگر عقل او چنان بابصیرت و حسن بین شده باشد که او را به جایگاه تحمید برساند!
وگرنه غصه خوردن برای نرفتن را که همه می توانند و بلدند!
اما تحمید فقط بروز عقلاست...عقل، حسن را از دریچه بصیرت وارد وجود کرده، با رویت درونی، آن حسن را در خودش ایجاد و تثبیت می کند، و بعد چهچهه ی حامدانه ش را سر می دهد، مثل پرستو...
الحمدلله برای نرفتن ها و رسیدن ها!
بسم الله الرحمن الرحیم...الحمدلله رب العالمین...الرحمن الرحیم...مالک یوم الدین...ایاک نعبد و ایاک نستعین...اهدنا الصراط المستقیم...صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و الضالین...صدق الله العلی العظیم...
پ.ن. نتیجه یک بحث دوستانه...
اگر دوست داشتی این روزها کربلا بودی، اما آنجا نیستی...
رفتن میلیونها مسلمان را تحمید کن تا در فهم زیارت آنها شریک شوی!
آنکه بتواند حسنی را ببیند، از آن حسن مهبوت و مسرور شود و این رویت محسنانه را در قول خود بروز دهد، پس او خود جزئی از آن جلوه ی زیباست!
مگر می شود کسی چیزی را تحمید کند، اما فهم و درک او به قدر کسی که درون آن صحنه زیباست، نباشد؟! بلکه بالاتر باشد!
یعنی اگر کسی حماسه اربعین حسینی و شکوهش را ببیند، تحسین و ستایش کند، ولو خودش در آن زیارت حضور نداشته باشد، فهمش از آنکه درون صحنه است اما فاقد چنین بصیرتی است حتما کاملتر است. نرفته، اما رسیده! چه توفیقی بالاتر از این؟!
هیچ حمدکننده ای در دنیا چیزی را نمی ستاید، مگر عقل او چنان بابصیرت و حسن بین شده باشد که او را به جایگاه تحمید برساند!
وگرنه غصه خوردن برای نرفتن را که همه می توانند و بلدند!
اما تحمید فقط بروز عقلاست...عقل، حسن را از دریچه بصیرت وارد وجود کرده، با رویت درونی، آن حسن را در خودش ایجاد و تثبیت می کند، و بعد چهچهه ی حامدانه ش را سر می دهد، مثل پرستو...
الحمدلله برای نرفتن ها و رسیدن ها!
بسم الله الرحمن الرحیم...الحمدلله رب العالمین...الرحمن الرحیم...مالک یوم الدین...ایاک نعبد و ایاک نستعین...اهدنا الصراط المستقیم...صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و الضالین...صدق الله العلی العظیم...
پ.ن. نتیجه یک بحث دوستانه...
