سپر و صبر در صف بهم پیوسته
بسم الله
ابتلائات بزرگ برای جمعی توحیدی رخ می دهد که قصدهای بزرگ کرده باشند.
هر دوره رشدی، ابتلائات خاص خود را دارد و هرچه این روند رو به رشدتر و جلوتر باشد، درجه آن ابتلاء نیز بالا میرود.
در جمعی که پیشتازان آن قصد کرده اند در جایگاه مسئولیت و رهبری جریان های اجتماعی قرار گرفته و در آن تاثیر گذار باشند، شیطان راه نفوذی به اعتقاد و باورهای چنین مومنینی نخواهد داشت...
آنچه در اختیار نفوذ شیطان قرار دارد، ضربه به اطرافیان و شرایط زندگی افراد است...
یا در مرتبه پایین تر، تغییرات حال روحی و آرامش درونی مورد ضربه اند.
اگر این اتفاق افتاد، تحت تاثیر اسکیرین سیور قرار نگیرید!
هرچند حتما نیاز به صبر در آن هست تا اجلش بگذرد...و حتما قبل از آن جهت جلوگیری از چنین ضربه هایی از سمت دشمن، نیاز به سپر و حرزی است.
حضرت ایوب -علیه السلام- به خوبی چنین موقعیتی را درک و به حسن از آن گذر کردند...وقتی شیطان فقط می تواند ضربه ای به زندگی فرد بزند که پیروان از فرد احساس کراهت کرده و اویی که باید بهش بپیوندند را رها کنند.
پ.ن. تصور می کنم این توصیه مهم بود...تصورم بر آنچه نوشته ام، تقریبا در حد اطمینان است.
