قُلْ أَ رَءَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکمُْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیکمُ بِمَاءٍ مَّعِین ؟!
پنجشنبه, ۱۰ دی ۱۳۹۴، ۰۲:۰۷ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
غم ِ در عصر غیبت بودن را تنها علماء فهمیده و بر دلشان است...و اصلا همین غم است که سعی را فعال کرده و فرد را به مقام علم میرساند.
وگرنه ما و بقیه داریم زندگی مان را میکنیم و باید خوشحال هم باشیم که فعلا در دوران پساجهاد به سر میبریم!
هرگاه عالمی را دیدید که مضطر نشدن ها، نکردن ها، نبودن ها شده است، میشود فهمید نعمت امام حیّ و البته حاضر یعنی چه...
کاش پای بیعت غدیرخم با امیرالمومنین همگی مان مانده بودیم...
حقیقتا مگر ندیده اید که اگر آب گوارایتان در زمین فرو رود، چه کسی شما را ماء معین توان دارد بدهد؟!
تعبیر شریف "ماء معین" تا همیشه جا دارد