چشم انتظارِ پادشاهِ ملک عشق

تا خبر رسد از آن سلیمان دورانم

من چشم انتظار او همیشه می­ مانم

منِ نادیده خورشیدِ سلیمانم،

چشم دوخته بر این خورشیدِ بی­ سلیمانم

 

تا خبر رسد از آن سلیمان دورانم

در مملکت وجود خویش نالانم

من چشم انتظار آن هدهدِ سلیمانم

من چشم انتظار نامه آن سلیمانم

 

تا خبر رسد از آن سلیمان دورانم

به غصه در وجود خویش حکم می­ رانم

من مسلمانِ حکومت آن پادشاه دورانم

من نادیده تسلیم عرشِ آن سلیمانم

 

تا خبر رسد از آن سلیمان دورانم

هدهدش را سفیر دیار عشق می­ خوانم

نامه­ اش را به منت به چشم می­ نشانم

سخنش را به جان بر همگان بلند می­ خوانم

 

تا خبر رسد از آن سلیمان دورانم

سراسیمه مملکت وجودم را به سویش می­ رانم

آخر من، دلباخته و شیفته آن پادشاه دورانم

آخر من، نادیده قدم نهاده در ملک سلیمانم

آخر من، نادیده شیفته ملک آن پادشاه دورانم

(برگرفته از آیات 20 تا 44 سوره مبارکه نمل)

متدبرین در اقصی نقاط عالم تحت تعلیم امامشان اند

بسم الله الرحمن الرحیم

 

شبکه مستند داشت مستندی از یک آقای کارآفرین در استانی کردنشین(شاید خود کردستان) نشان میداد که وسطش رسیدم. مرد جوان و در عین حال پخته ای بود. با آرامش و تواضع، از روش های آموزش کار در کارگاه فنی-حرفه ای اش میگفت و روشهای تربیتی که داشت. یک معلم واقعی...

کتاب زبان شناسی دم دستش بود. گفت من کتابهایم را تعمدا روی دستگاههای کارگاه جا میگذارم تا شاگردان ببینند و کنجکاو شوند و دست بگیرند. ما اینجا کتابخانه داریم اما مطالعه کردن، یک کار اجباری نیست.

درباره علاقه اش به ادبیات و زبان شناسی فکر میکنید چه دلیلی آورد؟

گفت: خداوند در سوره مبارکه روم میفرمایید(با ذکر شماره آیه): وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوانِکُمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالِمینَ... این آیه یعنی خداوند، توجه به تفاوت در زبانهای انسان را در رتبه توجه به خلق آسمانها و زمین قرار داده است.

داشت از یکی از آیات مهم هستی پرده برمیداشت...

گفت: برای من هر واژه، یک مخلوق است که اگر از بین برود یا فهمیده نشود، به معنای ذبح یک مخلوق است، نه حتی نادیده گرفتن آن.

 

او یک متدبر عالم بود، که از موضوعات قرآن به نیازهایش رسیده بود و از نیازهایش به موضوعات...

به راستی که ان فی ذلک لایات للعالمین...

عیدی دادند روز ولادتشان

بسم الله الرحمن الرحیم

اول.

این روزها، صبح ها که پرده اتاق را میکشم یا بهتر از آن، از خانه بیرون می آیم، همه اش احساس میکنم چه اوقات جدیدی! من چند وقت است صبح ندیده ام؟! قبلا این شکلی نبود...

نمیدانم به خاطر تغییر فصل و پرتلالو شدن آفتاب است؟ به خاطر سبزی شدید درختان؟ وفور ابرها؟ نم نم بارانهای هر از گاهی و دم صبحی؟ خنکی هوا؟(چقدر رحمت!) یا چه؟!

یا در من تغییر "فصل" اتفاق افتاده است...

امروز فلق می‌دیدم...

 

دوم.

پیامک زدم: خوش به حالت...

جواب داد: چرا؟

گفتم: داری میری زیارت... (در راه فرودگاه بود به سمت شرقی‌ترین خورشیدها)

گفت: برای فردا قیمتها مناسبه، بیا...

یه سرچ زدم... لیست را بالا و پایین کردم، پیامک برداشت وجه که آمد، دوباره بهش پیامک دادم: گرفتم... فردا شب میام و پس فردا شب برمیگردم...

همین!

وقتی میگویم زیارتی، زیارت است که از قبل تدبیر و برنامه من نباشد، منظورم اینطوری است!

کاش یک بار همینطوری هم اربعین میشد... حج تمتع میشد... همینطوری بی برنامه قبلی از من، و با برنامه قبلی از حضرات!

یادم است یک بار دیگر هم چندسال پیش، یک پیامک آمد از رفیقی فقط در همین حد: "بیا..." و شد آنچه امر کرده بود... خیلی شیرین بود...

 

سوم.

گفت: روز معلم مبارک... البته سوره علق میگوید اولین و در واقع تنها معلم انسان، خداست... و بقیه همه رتبه ای از وساطت علم آموزی خدا را جلوه میدهند...

سوره را خوب دیده بود و شنیده بود...

 

نیمه شعبان 97

حکایت عمر و جوانی ام؛ بدون اغراق...

إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّهِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَهِ التَّبَاعُدِ مِنْکَ

گفت: سوره عصر و فجر در نمازهایت بخوان...

طعمه شیطان

بسم الله الرحمن الرحیم

شیطان اگر تنها گیرتان بیاورد، می خوردتان...

انسان تنها، انسان بدون جمع، طعمه شیطان است...

اگر در جمعی بودی و باز احساس تنهایی کردی، بدان آنجا "جمع" نیست و نماد "تشتت" و "کثرت بدون وحدت" است! و حتما لانه شیطان است...

چون در جمع مومنین، آنها همدیگر را با گوشت و پوستشان حفظ میکنند...

اولین و مهمترین جمع و سازنده و پیونددهنده به باقی جمعهای خوب عالم برای هر انسانی، جمع او با امام اش است...

این جمع که ساخته شود، توفیق حضور در جمعهای خوب عالم و ماموریت یافتن در آنها نیز به فرد داده میشود...