فقط پایش روی زمین بود...
بسم الله
ما آدم های معمولی، بندگان خدا، روی زمین زندگی می کنیم
روی زمین راه می رویم و دنبال رفع نیازهایمان هستیم
این وسط مانع ها سر راهمان قرار می گیرند و آن وقت است که قوانین عالم ملکوت را به یاد می آوریم و سعی می کنیم با آن قوانین خود را همچنان چابک و در مسیر نگه داریم...
اما آن بندگان خاص خدا، انبیای الهی همه توجه و چشم و شهودشان به عالم ملکوت بود
آنقدر نیاز به علم درباره عالم بالا را داشتند که بهشان خبر می رسید! خبری به نام وحی...و آنقدر خبر برایشان مهم بود که جوری یا جایی ابلاغ به دیگران و ثبت برای هنوز-نیامدگان کنند!
آنها همینطور که زندگی می کردند و راه می رفتند، ملکوت را نگاه می کردند و چه مانعی بود یا اینکه نبود اما دائم نگران وضعیت شان در آن عالم بودند که چقدر قرب یا بعد به حق پیدا کرده اند...
خواستم بگویم چقدر ما با آنها متفاوتیم!
یکی روی زمین است و در مواقع اضطراری سعی می کند با قوانین هستی مرتبط شود
و یکی ممزوج و محیط بر تمام قوانین هستی است و خب روی زمین هم زندگی می کند!
شاهزاده شب
