محال است؟!
پنجشنبه, ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ۰۸:۵۹ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
مثل علیِ اکبر که در راه گفت پدر! انگور می‌خواهم...
مثل علیِ اکبر که از وسط کارزار برگشت و گفت پدر! تشنگی بی طاقتم کرده است...
فرض بفرمایید ما هم هرچه می خواهیم، با همین رمز و ادبیات است!
فرض محال که محال نیست!
هست؟!
شما که نطق عالم را میخوانید... نطق ما را ببینید، نه لفظ مان را! واژه های باادب مان از هیبت شما سرخ شده اند و رفته اند اون پشت مشت ها قایم شده اند، به جایش واژه های پر رو تر جلوتر آمده اند و آنها عهده دار بیان نطق مان شده اند! برای همین هرچه می‌گوییم، ادب ندارد...
رب! لا تکلنی إلی نفسی طرفه عین ابدا...
