پیش مرگ
بسم الله الرحمن الرحیم
اگر خیلی نه، اما بعضی از مشکلات انسان در دنیا، راه حل ندارد!
یعنی دارد اما نه به آن صورت که ما اسم چیزی را راه حل میگذاریم!
راه حلشان دل کندن از اصل ماجراست...
و بر همین صراط فرمودند: موتوا قبل أن تموتوا...
یکی از معانی مرگ، همین دل کندن‌های دانه دانه از هر تعلق فناپذیر است... چنین فردی دیگر در زمان احتضار، چیزی ندارد که به آن چسبیده باشد. تنها جانی دارد که منتظر است تا از آن هم دل بکند...
چیزهای چسبیده به وجود، همیشه از جنس دارایی‌ها نیستند!
چه بسا افرادی که ناداریهایشان را تبدیل به «آرزو» یا «حسرت» میکنند و دست و قلبشان از همینها پر است وقتی می‌میرند... چگونه چنین انسانی می‌تواند در بدو ورودش به عالم دیگر، شهادت بر وحدانیت خدا دهد و مسلمانه جان را تقدیم کند؟ اویی که همیشه از خدایش ناراضی بوده است! و حالا هم تصور می‌کند، خدایش بی هیچ عطای درخوری دارد عزیزترین چیز -یعنی جان‌اش و امکان بقاء در دنیا- را به زور از او می‌ستاند!
علی شبانه