کوثر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالهَا(1)

وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا(2)

وَ قَالَ الْانسَانُ مَا لهَا(3)

یَوْمَئذٍ تحَُدِّثُ أَخْبَارَهَا(4)

بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحَى‏ لَهَا(5)

یَوْمَئذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّیُرَوْاْ أَعْمَلَهُمْ(6)

فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ(7)

وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ(8)

چرا یادم نیامد؟

چرا یادم نمی آید.. ای زمین؛ که تو هم امام داری؟؟؟

چرا زلزله ات مرا تا امام تو نبرد؛ ای زمین؟؟

مرا چه شده؟؟

امام زندگی ام کجاست؟؟

امام ام....امام ام....امام ام...........ر